Van Zhada naar Zhongba

Na een ontbijtje van rijst met gebakken ei en thee op weg naar de volgende etappe. Helaas moeten we de verkeerde kant uit, aan de ene kant is de lucht blauw en aan de andere kant hangen donkere wolken. Wij gaan in de richting van de donkere wolken. Eerst is het vooral somber maar als we langzaam naar de 5200 meter stijgen begint het te sneeuwen. Van een beetje naar steeds harder tot we uiteindelijk door een wit landschap rijden. Beneden aan de pas is weer een politiepost. In de sneeuw moet Kung in de rij staan met alle paspoorten, papieren en rijbewijzen. Het gaat niet echt snel, zodat Kung helemaal besneeuwd terugkomt. De langslopende en naar ons lachende en zwaaiende Tibetanen lijken overigens totaal niet onder de indruk van dit beetje sneeuw. We dalen verder af en de sneeuw gaat over in regen. In dit gebied een grote grassige hoogvlakte, zie je wel veel mensen en dieren; kuddes yaks, paarden, ezels, schapen en geiten. Er staan ook veel tenten waar blijkbaar de Tibetanen s'zomers in verblijven. We komen na een klein pasje opeens zandduinen tegen. Het past totaal niet in het beeld dat ik van Tibet heb. Maar volgens de Jeroen -in zijn oude vak als geoloog-  is dat niet zo vreemd en kan het zand door de wind uitgesorteerd worden. Na heel veel zandduinen en nog weer een pas rijden we Zhongba binnen.

In tegenstelling tot gisteravond blijkt zich hier en gigantisch luxe hotel te bevinden, vorig jaar gebouwd, met badkamers, toiletten en warm water. Voor de rest is Zhongba een hele vreemde plaats, het lijkt heel leeg en eigenlijk ook nog niet eens af en op sommige plekken al weer in verval. Jim en ik lopen rond om wat te shoppen. Als we in een klein winkeltje wat theekopjes willen kopen heeft zich al een hele groep Tibetanen om ons heen gevormd om te kijken wat we gaan kopen. Het wordt een uitwisseling van Hello en Tashi Dele (tibetaanse versie van hello) en veel glimlachen. Iedereen groet ons en bekijkt ons zeer nieuwsgierig, wij hen overigens ook.

Om ongeveer 10 uur s'avonds, We liggen lekker in het bed van het luxe hotel te lezen, valt de electriciteit uit. Eerst eventjes en even later wordt het echt donker. Vijf minuten later horen we gebonk op de deur, Sandra, er is brand in het hotel. Omdat we nog geen rook en vuur zien kleden we ons snel aan en gaan met het rugzakeje met geld en papieren naar de lobby. Het blijkt dat er in de electriciteitsvoorziening van het hotel iets niet goed is gegaan en er een paar grote ontploffingen in de stoppenkast  zijn gweest. Het energiebedrijf heeft uit voor de veiligheid alle electra afgesloten, waardoor we weliswaar in het donker maar wel weer gerust kunnen gaan slapen. Wel jammer eindelijk een luxe hotel moeten we nog met hoofdlampjes en emmertjes water werken net als overal.