Maza, de eerste klim omhoog

Vandaag gaan we echt omhoog en is het uit met de luxe. Nog even een warme douche in Yecheng en dan op weg. Het stof is nog steeds niet opgetrokken, dus het eerste stuk van de weg is het uitzicht minimaal. De weg rijdt door de vlakke woestijn, hier en daar zien we een kameel. Dan gaan we stijgen, eindeloze slingertjes door een smalle kloof omhoog, uiteindelijk over een pas van 3600m. We gaan weer naar beneden tijd voor een picknick lunch. Heel interessant voor Kung onze Chinese gids, pindakaas en appelstroop op brood is niet echt Chinees. Hij eet gezellig mee. Vervolgens komen we bij een politie checkpoint. Dat is hier een serieuze zaak, al het papierwerk van de gids wordt minitieus doorgenomen. Uiteindelijk mogen we doorrijden. We komen veel militairen tegen onderweg, volgens onze gids om supplies naar Ali te brengen. Maar het voelt toch wel een beetje anders.
Dan begint de echte stijging van de dag en die blijkt door te gaan tot bijna 5000 meter. Jeroen is heel blij dat de auto deze hoogte heeft gehaald en heeft nu wel vertrouwen dat we de 5400m wel gaan halen. Na een fotosessie op de pas, het hoogste punt tot nu toe, dalen we weer af tot 3800m het dorpje Maza. Dorpje is een groot woord, enkele huisjes waar je kan overnachten en eten. Het is ondertussen schitterend weer geworden en we zitten nu op 3800 meter in de zon van het uitzicht te genieten. De eigenaresse van het eet- en slaaphuis is heel heel gezellig. Ze blijkt hier vanuit Shanxi in het noorden van China gekomen te zijn omdat haar man in de nabijgelegen legerplaats gestationeerd is. Op het potkacheltje in het midden van de kamer wordt steeds water gekookt. S'avonds vraagt ze of ik mijn voeten niet wil wassen, terwijl ik dat doe, blijk ik het volgens Kung niet helemaal goed te doen. De bedoeling is dat je lekker met je voeten in het warme water gaat relaxen, me aangepast aan de Chinese gewoonte.
Jim en ik slapen allebei slecht , waarschijnlijk toch een gevolg van de hoogte.