Yecheng, provincie Xinjiang

Vandaag gaan we vertrekken richting Tibet. Onze gids Wong Kun (you can call me Ken) heeft nog niet al de benodigde papieren en stempels. Het vertrekmoment wordt dus telkens ietsje later, tot hij alles opgehaald heeft. Jim blijft lekker op zijn bed TV liggen kijken. Met 48 begint de eerste aftakeling, hij heeft last van zijn rug. Ik ga nog wat lekkers voor onderweg kopen en de website bijwerken. Uiteindelijk rijden we om 3 uur weg. Het lijkt laat, maar de weg naar Yecheng is de beste weg tot nu toe, gloednieuw en met gescheiden rijbanen, een heuse snelweg. Behalve dat er toch wat mensen op wandelen, fietsen en brommerrijden. Het stof is nog steeds niet opgetrokken, en het gebied war we doorheen rijden ziet er volledig desolaat uit, geen dorpjes alleen zand en steen en geheel vlak. Pas vlak voor Yecheng zijn de velden weer geïrrigeerd en zie je populieren, maïs, granaatappelbomen en katoen. Heel merkwaardig dat ze in de woestijn een gewas verbouwen dat heel veel water nodig heeft. Volgens Kun komen er veel arbeiders uit Sichuan om hier de katoenoogst binnen te halen.
We zijn om half 7 in Yecheng, maar dan moeten we ons eerst registreren op het politiebureau. Terwijl wiij de fitnessende agenten bekijken regelt Kun de juiste papieren. Nu in het enige voor buitenlanders opengestelde hotel, ziet er overigens zeer goed uit.