Dahongliutan, zomergehucht bij legerbasis

Als we s'ochtends opstaan, het is hier pas rond 8.30 licht, lopen de kamelen door het dorp. De rest heeft al veel kamelen gezien in Turkmenistan, maar ik grijp meteen mijn kans om ze van dichtbij te fotograferen. Onderweg zie je ze ook wel lopen maar meestal op een afstand. Nadat we een soort gefrituurde pannenkoeken met ei en eigen jam als ontbijt hebben gegeten gaan we weer op pad. De weg is werkelijk vlekkeloos, de laatste zandstukken hebben ze tussen mei, toen Kung er de vorige keer was en nu tot nieuwe weg omgebouwd. We zien onderweg verschillende ploegen wegwerkers, mannen en vrouwen en heel veel nog handwerk. En dat op 4000 meter hoogte, heel zwaar werk. Een keer zien we een klein steenlawinetje naar beneden komen met hoge snelheid. Ik vraag me af hoe deze weg er na een jaar Himalayaklimaat uitziet. Ondertussen is het nu nog schitterend weer, blauwe lucht, zon en met een fleece aan ook een lekkere temperatuur.
Ook vandaag rijden we weer een pas over, deze blijft steken op 4950, het lijkt er wel op dat ze de weg op grote hoogte niet al te steil maken. Eindeloos veel haarspelden zijn nodig om boven te komen. Misschien ook wel nodig zodat de vrachtauto's met stenen ook de top halen. 
We lunchen in een noedelrestaurant. Terwijl we ons ingesteld hadden op weinig en niet gevarieerd eten, krijgen we nog een hoop lekkere groente en vlees. Het dorpje, zoals overigens alle dorpjes hier, bestaat alleen bij de gratie van een legerbasis. De hele middag zien we eindeloos veel militairen. Heel veel trucks, tentenkampen en kanonnen en dat gaat maar door. Op onze kaart staat dat dit gebied onder Chinese bewind is maar dat dit door India betwist wordt. Een foutje volgens de gids, het hoort bij China. Maar wellicht is er toch enige relatie.
S' Avonds overnachten we we in Dahongliutan, ook weer met legerbasis, dit ligt op 4200 meter. Ik heb gelukkig geen last van hoofdpijn als gevolg van de hoogte. Wel last van tintelingen in mijn vingers maar of dat nu van de hoogte komt of van de pillen tegen hoogteziekte is maar de vraag.