Grensperikelen Kirchizie-China

Voor het eerst sinds lange tijd geen mooi weer, het is bewolkt en dat blijft het tot in Kashgar. Hoewel in Kashgar is het meer stof dan wolken, alles is bedekt met een fijn laagje. We reizen vroeg af om op tijd bij de grens te staan. Onze Chinese gids gaat ons daar ontmoeten om 10 uur, dat is 12 uur Beijing time. De weg is uitstekend dus we rijden zo naar de Kirchizische grens, tot onze schrik een eindeloze rij vrachtauto's in dubbeldikke rijen. Met wat hulp en aanwijzingen, personenauto's mogen om de rij heen rijden, staan we toch snel voor de slagboom en gaan zonder problemen de grens over. Vervolgens op weg naar de Chinese grens. Een klein stukje golving in de weg leidt ertoe dat beide auto's met 4 wielen loskomen van de grond. Dat krijg je met die goede wegen waar je denkt, op redelijke snelheid te kunnen rijden. 
Bij de Chinese grens staan we vooral lang stil. Vervolgens wordt er een halfslachtige poging ondernomen onze auto's te onderzoeken, koffers eruit en open. Echter het lijkt al snel goed. Vervolgens worden de douanebeambten door hun baas op het matje geroepen. Dat onderzoek lijkt nergens naar, opnieuw! Weer gaat de auto open, weer dezelfde koffers open.  Uiteindelijk moeten we de daktent open draaien, is al snel duidelijk dat onze slaapzakken ook niet heel interessant zijn. Vervolgens gaat iemand Jim zijn ipad bekijken, helaas weet hij niet echt hoe het werkt, dus opeens staat er een andere achtergrond op de ipad. Daarna paspoort en bagagecontrole en krijgen we een mooi toegangsstempel. De chines edouane heeft een serieus douanegebouw, mooi betegeld en met verschillende loketten en een scanner. Helaas is de procedure nog niet helemaal duidelijk voor mensen met een eigen auto, na heel wat heen en weer gedraaf, staan zowel wij als de auto's aan de Chinese kant van de grens.
We rijden vervolgens door een vreemd landschap, waar enerzijds gloednieuwe gebouwen staan midden in het niets, verder heel verwaarloosd uitziende dorpjes. De Chinezen hebben rigoreus aan de weg gewerkt, je ziet overal nieuwe bruggen, dammetjes en waterafvoer. Dan moeten we na 100 km nog een keer officieel door de chinese immigratie.
Bijna tot in Kashgar ligt een gloednieuwe weg. We mogen alleen maar op een paar plekken op deze weg rijden en voor de rest rijden we er vooral dan weer links en dan weer rechts van en zijn uiteindelijk om 8 uur in Kashgar. We nemen onze intrek in het Semanhotel. Het is iets chiquer dan onze normale stadaard, met zeer mooi versierde Oeigoerse kamers.